Büyük bir kederle, kardeşim kadar sevdiğim Kerem’in bir trafik kazasında hayatını kaybettiğini sizlerle paylaşıyor olmanın derin üzüntüsü içerisindeyim.
1 Mayıs gecesi, saatler 03.00’ü gösterdiğinde, hayatımızın en üzücü haberlerinden birini aldık. Sevgili dostum Kerem, Eyüpsultan TEM Otoyolu’nda, Edirne istikametine doğru giderken korkunç bir trafik kazası geçirdi. Yanında bulunan eşi Kübra Çelik yaralı olarak kurtulurken can dostumun bu kazadan sağ kurtulamadığını öğrendim…
Bu büyük acı sonrası ne yazılır, ne söylenebilir bilemiyorum… Tek bildiğim bir şey var, kardeşimin yokluğu her geçen gün daha da ağır basacak. Sık sık bir araya geldiğimiz, beraber güldüğümüz, hayatın tüm iniş çıkışlarını paylaştığım ve kardeşim kadar sevdiğim birinin aniden hayatımdan çıkması, tarifsiz bir boşluk ve derin bir üzüntü yaşatıyor. Onunla geçen her anımda, bir parça daha iyiydim, bir parça daha mutlu.
Şimdi ise sadece sessizlik var, konuşacak çok şey olmasına rağmen…
Dostumun anısını yaşatmak ve onu unutmamak adına buraya bir şeyler karalamak istedim, belki de bu şekilde, onun hayatının bir parçası halen benimle birlikte olur. Onun bıraktığı izler, hep kalbimde ve ruhumda yaşıyor olacak.
Bir gün hepimizin gideceği o karanlık yola o çok erken yaşta ulaştı. Onun aramızdan bu erken ayrılışı, zamanın ne kadar kıymetli olduğunu, her anın nasıl dolu dolu yaşanması gerektiğini bir kez daha hatırlatıyor bizlere…
Şimdi, onunla geçirdiğimiz zamanların kıymetini daha iyi anlıyorum. Birlikte attığımız her adım, paylaştığımız her gülüş, hatta her tartışmamız bile şimdi bir hazine değerinde…
Kerem Çelik’in ailesine, eşine, dostlarına ve tüm sevdiklerine başsağlığı diliyorum.
Aykut DÜŞOVA
